NC 18+ intro } bad caution (chanhun exo)

     "เรียกกูเฮียปืน ไม่งั้นก็ ผัว"

     "..."

      "เพราะถ้าหลังจากนี้ มึงครางชื่อคนอื่น"

      "..."

      "มึงตายแน่!"


CUT

      ร่างสูงหยัดกายแกร่งขึ้น ปลดกระดุมที่แสนจะเกะกะออกก่อนจะกระชากเชิ้ตดำออกไปให้พ้นร่างจนเผยรอยสักบนร่างประปรายดูร้อนแรงด้วยลอนกล้ามที่สมบูรณ์แบบ น่าเสียดายที่ชายหนุ่มรสชาติหอมหวานนอนแผ่ลงราบกับเตียงรอวันถูกลืนกินไม่ได้เห็นมันแม้แต่น้อย

      ฝ่ามือหยาบโลนประคองใบหน้าหน้าหวานด้วยฝ่ามือเดียวอย่างรุนแรงก่อนจะป้อนจูบชำนิชำนาญเพื่อสอนมันให้เด็กจอมพยศ แต่กลับถูกขัดขืนอย่างที่คิดไว้ไม่ผิด

     "ทำท่าทีรังเกียจงั้นเหรอ?"

      ชายหนุ่มเจ้าของเสียงทุ้มต่ำหัวเราะในลำคอก่อนจะกอบกุมแขนเรียวที่ถูกมัดไว้ขึ้นเหนือหัวในที่สุด ไรหนวดที่ขึ้นเป็นตอเสียดสีผิวอ่อนในตอนที่ร่างสูงโน้มตัวลงข้างแก้มใสก่อนจะกระซิบบอก

      "ทำไมฮึ? กูไม่ใช่จงอินผัวมึงละสิ"

      โกรธจัดแทบเดือด โอเซฮุนชักจะหมดความอดทนกับคำพูดหยาบคายที่ดูถูกเขาตลอดเวลา เขาเกลียดผู้ชายคนนี้ ถึงแม้ว่าเขาจะยังไม่เคยเห็นใบหน้าที่แท้จริงเลยสักครั้ง และขอบอกไว้ตรงนี้เลยว่า เขา-ขยะ-แขยง!

       ขยะแขยงจนน้ำสีใสเอ่อคลอในเบ้าตาที่ถูกปิดกั้นมันด้วยผ้ามืดสนิท ร่างบางก็ยังคงดิ้นเร้าขัดขืนด้วยแรงทั้งหมดที่มีก่อนจะสะดุ้งเฮือกในจังหวะที่ชั้นในปราการชิ้นสุดท้ายรนออกจากเรียวขา

      "ว้าว.."

      "ขอร้อง.. อย่า"

      เรื่องอะไรวะ? เรื่องอะไรที่คนอย่างเฮียปืนจะยอมทำตาม เขาไม่ใช่พ่อพระที่จะอดทนต่อความรู้สึกของตัวเองนี่

      สะอาดตาเป็นบ้า น่าเสียดายที่คงไม่บริสุทธิ์อย่างที่คิด ขัดกับร่างกายที่ดูขาวนวล ส่องสว่างราวกับปุยเมฆบนท้องฟ้าอย่างนั้นแหละ

      เด็กหนุ่มชักจะไวต่อความรู้สึกมากไปเสียแล้ว เมื่อถูกกระตุ้นด้วยฝ่ามือหยาบเพียงแค่วางนาบไว้กับท้องน้อยที่ลอนกล้ามอ่อนๆพอให้ดูดีก่อนจะลากผ่านส่วนกลางลำตัวเสียวซ่านจนแทบดิ้น แต่กลับต้องสกัดกลั้นอารมณ์ทั้งหมดเอาไว้

      เขาเกลียดการตกเป็นรองโดยที่สุด เพราะไม่ว่าร่างสูงตรงหน้าจะสัมผัสตรงไหน เขาก็แทบอยากจะเป็นบ้าตาย

      และคนร่างสูงก็ดูชอบท่าทีมันเสียเหลือเกิน เล้าโลมให้เด็กหนุ่มคล้อยตามและอ่อนแรงเพราะไร้ทางสู้ ก่อนจะใช้มืออีกข้างปลดกระดุมกางเกงพร้อมด้วยซิบลงแล้วรนชั้นในสีเข้มยี่ห้อดังให้ความเป็นชายผงาดชูชันเต็มที่

      คืนนี้คงสนุกจนต้องใช้ถุงยางมากกว่าปกติสินะ ร่างสูงคิดพร้อมกับสวมพลาสติกสังเคราะห์ป้องกันมันลงจนสุดโคน

      อา.. เพราะห่างหายจากเรื่องอย่างว่ามาหลายเดือน บวกกับเด็กหนุ่มตรงหน้าถูกใจเป็นพิเศษหรือเปล่านะ เขาถึงรู้สึกคับพองตึงไปทุกส่วนที่ถูกห่อหุ้ม

     "อะ.. อ้า"

      ชายหนุ่มหน้าหวานสะดุ้งเฮือกเมื่อสัมผัสถึงของเหลวลื่นแปดป้ายลงบนช่องทางสีสวยก่อนจะถูกสอดแทรกด้วยเรียวแท่งบางอย่างที่เขานึกได้ว่าคงจะเป็นนิ้ว เบิกทางด้วยสองนิ้วก่อนจะแยกออก

       คนใบหน้าคมควานนิ้วกับช่องทางสวรรค์ไปมาให้เสียวครางหวานเล็ดลอดออกจากริมฝีปากชมพูสด และเขาไม่ใช่พวกพระเอกที่คอยหักห้ามใจตัวเองเพื่อคนอื่นมากนัก สอดใส่ความเป็นชายเข้าสู่ช่องทางจนสุดโคนอย่างรวดเร็ว และคนอย่างเฮียปืนก็เอาแต่ใจแบบนี้แหละ ที่ไม่ยอมถอดถอนนิ้วทั้งสองออก

      "อ๊า! ไม่.. เอาออกไป!"

      ตัวร้ายไม่ยอมสนใจคำทักท้วงแม้แต่น้อย แม้ว่าชายหนุ่มใต้ร่างจะจุกเสียดจนบิดเร้าร่างอย่างทรมาน แต่นั่นก็ยิ่งทำให้พอใจยิ่งกว่าเก่า ผนังเนื้ออ่อนตอดรัดความเป็นชายเสียแน่นจนผิดคาดที่คิดว่าจะสอดใส่อย่างง่ายดายก่อนจะยอมถอนนิ้วที่คาไว้ออกอย่างช้าๆ

      "เอาออกไปนะ!"

      "..."

      "สกปรก!"

      ความอดทนของกูแม่งขาดผึงตรงนี้แหละ!

      กล้าดียังไงว่ากูสกปรก ฮึ?

      โอเซฮุนไม่รู้เลยว่านั่นเป็นการยั่วโมโหเขาได้เป็นอย่างดี การพยศสิ้นสุดลงที่เขาถูกบีบแก้มด้วยฝ่ามือสากเพียวมือเดียวจนแก้มตอบก่อนจะถูกรุกล้ำเข้าลึกยิ่งกว่าเก่าแล้วกระแทกกระทั้นเข้าออกหนักหน่วงไม่สนใจการส่งเสียงประท้วงของเขาเลยสักนิด

      "ฮะ.. คุณ! อา.. เจ็บ"

      "กูบอกให้เรียกกูว่าไง!"

      ร่างกำยำหยัดตัวขึ้นพร้อมออกแรงกระแทกหนักขึ้นกว่าเดิม บวกกับซิบโลหะเย็นเสียดสีไปตามโคนฐานยิ่งกระตุ้นให้เขาต้องการที่จะเร่งจังหวะ น่าเสียดายที่ผ่านการห่อหุ้มด้วยยางหล่อลื่นเป็นที่กั้น เขาเลยอดที่จะสัมผัสช่องทางสวรรค์อุ่นร้อนโดยตรง

      "ฮะ.. เฮียปืน.. เฮียปืนครับ"

      เจ้าเด็กตัวขาวเอาแต่ขบกัดริมฝีปากล่างจนเห่อเลือด ซึ่งมันน่าหงุดหงิดพอสมควร เขาอยากได้ยินเสียงครางหวานๆที่คอยเรียกชื่อเขาอย่างออดอ้อนมากกว่าเสียงหอบหายใจหนักหน่วงขัดกับเสียงสะอื้นน้อยๆ

      คิดแล้วก็ยิ่งอยากจัดให้หนักเป็นการทำโทษเด็กดื้อ ฝ่ามือดันเรียวขาให้แนบชิดร่างบางๆนั่นก่อนจะหยัดตัวขึ้นเล็กน้อย โถมแรงกระแทกหนักยิ่งกว่าที่ผ่านมา เพราะเขาอดทนที่จะกลืนกินอย่างตะกละตะกลามมานานนับเกือบชั่วโมงแล้ว และความอดทนก็สิ้นสุดลงเมื่อเด็กหนุ่มเผยอปากสีสดครางสุขสมอย่างที่เขาพอใจในที่สุด

       งดงามเหลือเกิน ชายหนุ่มใต้อาณัติที่เคลื่อนร่างเป็นจังหวะเดียวกับเขา และได้เป็นเจ้าของมันผ่านทางร่างกาย ช่องทางแคบๆตอดรัดเขาไว้เสียแน่นราวกับเด็กไร้เดียงสา และเขาก็คืออสูรร้ายที่พร้อมจะกลืนกินไปทั้งร่าง

       "ซี๊ดดดด.."

       ไม่รู้ว่ากินเวลานานไปเท่าไหร่แล้ว กี่กระบวนท่าที่ผ่านมาเขาก็ขี้เกียจนับ รู้แค่เพียงว่าเขา 'พอใจ' กับเซ็กซ์ในคืนวันเกิดมากมายเสียเหลือเกิน

      และคงจะดูเห็นแก่ตัว ที่เขากลับคิดว่าอยากครอบครองร่างกายนี้ให้เป็นของขวัญทุกคืน

      "อา!.."

      น้ำเสียงทุ้มต่ำครางในลำคออย่างพอใจเมื่อถึงคราวที่ต้องปล่อยกระสุนปืนใหญ่ใส่เด็กตัวขาวจนร่างบางดิ้นเร้า สั่นเทาอย่างเสียวซ่านก่อนจะถึงฝั่งฝันตามเขาจนเลอะไปทั่วหน้าท้อง

      จ้ำเลือดประปรายไปทั่วร่างโดยจิตกรชำนาญการอย่างเขา ค่อนข้างภูมิใจกับชิ้นงานมากพอสมควรก่อนจะไล่มองไปตามกรอบหน้าหวานชื้นเหงื่อหอบหายใจอ่อนแรงแม้ว่าจะถูกปิดการรับรู้ผ่านจอประสาทตาอย่างเคยก็ตาม

      อย่างที่คิดไว้เลยเชียว

      ใบหน้าคมกระตุกยิ้มเยาะเมื่อถอนลำกายแกร่งออกจากร่างพร้อมกับน้ำขุ่นขาวที่ไหลย้อนลงกองเป็นแอ่งกับพื้นเตียงก่อนจะรั้งซากถุงยางที่ถูกใช้งานจนไร้สภาพดีออกจากลำร้อน

      "โทษทีนะโอเซฮุน"






      "ถุงยางแตก"

     

NC18} x me my play boy (chanhun exo) ตอนที่8

    เสื้อเชิ้ตสีขาวแนบเนื้อในบางจุดโดยเฉพาะแผงอกทำเอาปาร์คชานยอลอดใจไม่ไหวที่จะใช้นิ้วขยี้ลงกับยอดอกที่ลอยเด่นขัดกับผิวขาวจนโอเซฮุนสะดุ้งเฮือก

    "ถ้าจะบอกว่า ผมต้องการคุณละ"



CUT


     การกระทำสำคัญกว่าคำพูดเสมอ เป็นเรื่องจริงสำหรับโอเซฮุน เพราะถึงแม้ว่าไม่ได้เอื้อนเอ่ยคำตอบใดๆ แต่ร่างบางก็ยอมให้ปาร์คชานยอลสะกิดยอดอกจนแข็งเป็นตุ่มไตอยู่อย่างนั้น

    เซฮุนคงต้องการให้ปาร์คชานยอลสติแตก เพราะใบหน้าที่เผยอปากครางในลำคอกับหว่างขาเรียวที่คร่อมส่วนอ่อนไหวนั่นโยกไปมาช้าๆ โอเซฮุนทำให้เขาคับพองได้ไม่ยาก เพราะนิสัยที่ขี้ยั่วโดยไม่รู้ตัวกับเรือนร่างที่โน้มลงมาถูไถแนบชิดจนต้องโอบรัดแล้วยกสะโพกเด้งสวนแกล้งแบบที่ปาร์คชานยอลชอบทำกับเซฮุน

    โอเซฮุนตัวแสบตกเป็นรองของปาร์คชานยอลในเรื่องอย่างว่าทันที เมื่อมือหนาปลดกางเกงของร่างบางแล้วรูดลงเล็กน้อยเพราะข้อจำกัดของพื้นที่ แต่ก็มากพอที่ปาร์คชานยอลจะลูบไล้ช่องทางรักจนโอเซฮุนครางอื้ออึงข้างหู

     เพียงแค่ปลดกระดุมแล้วรูดซิบกางเกงลง ส่วนอ่อนไหวกลางลำตัวก็นูนดันกางเกงชั้นในจนสัมผัสกับบั้นท้ายมน เอวบางของคนด้านบนถูกบีบกระชับเต็มกำมือก่อนจะถูกร่างสูงเน้นย้ำให้แนบลงกับแกนกาย

    ไม่รู้ว่าเซฮุนเรียนรู้วิธีการเอาใจมาจากไหนหรือเป็นเพราะนิสัยขี้ยั่วทำให้ปาร์คชานยอลครางอย่างพอใจในตอนที่ร่างบางยันตัวขึ้น สะโพกมนรูดรั้งแกนกายภายใต้กางเกงชั้นในห่อหุ้มบางๆจนในที่สุด เนื้อผ้าก็รนลงจนอวัยวะร่างกายที่แท้จริงผงาด

    ปาร์คชานยอลปรือตามองโอเซฮุนที่กัดปากกระจับของตัวเองพลางก้มมองแกนกายที่ถูกสะโพกมนปรนเปรอจนเริ่มมีน้ำใสไหลเยิ้มไปตามลำ

    "ขอนะ" นั่นไม่ใช่คำพูดของปาร์คชานยอลแต่กลับถูกเอื้อนเอ่ยจากปากของร่างบางก่อนจะยกตัวให้ช่องทางรักครอบครองเพียงส่วนหัว

    "ฮึก.." คงเป็นเพราะแกนกายที่คับพองเสียเกินกว่าจะทำใจทุ่มลงเลยได้แต่ปรือตามองคนด้านล่างให้ช่วย 

    ปาร์คชานยอลไม่ใช้คนใจร้ายที่จะไม่ทำตามคำขอของโอเซฮุน ร่างสูงยกตัวสอดใส่เสียเต็มแรงจนโอเซฮุนหวีดร้อง 

    เพียงแค่โอเซฮุนนั่งลงกับร่างสูง ช่องทางก็โอบรัดลึกเสียจนไร้ช่องว่าง โชคดีแค่ไหนที่รถหรูคันนี้ฟิลม์มืดสนิทบวกกับในช่วงยามดึกกลางถนนคงไม่มีใครได้สังเกตุว่าสองร่างกำลังเร่งเร้าอารมณ์กันอยู่ภายใน

    ความรู้สึกเสียวซ่านตีแผ่ไปทั่วร่างในตอนที่โอเซฮุนขย่มอยู่บนร่างอย่างรุนแรงแม้ว่าริมฝีปากจะครางโอดควรว่าเจ็บเสียเต็มทน แต่ก็ยังไม่หยุดเอาใจร่างสูง 

    เสียงเนื้อกระทบกันกับเสียงครางของโอเซฮุนไพเราะเสียจนปาร์คชานยอลอยากจะฟังทุกวัน แรงจากคนด้านล่างยิ่งบวกให้จุดกระสันถูกกระแทกจนเซฮุนอดไม่ไหวที่จะปลดปล่อยเลอะหน้าท้องอีกคนเสียก่อน 

    เรียวปากยกยิ้มชอบใจในเสน่ห์ของโอเซฮุนที่มากล้นในตอนที่ร่างเชื่อมกันอยู่จนอดไม่ไหวที่จะกระแทกซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนร่างบางเอนตัวลงซบกับลาดไหล่กว้าง

    เสียงครางข้างหูยิ่งเร่งเร้าให้ปาร์คชานยอลถึงฝั่งฝันจนน้ำขุ่นพวงพุ่งส่งต่อเข้าร่างบางทะลักล้นออกอย่างห้ามไม่อยู่

    แม้จะเร่งแอร์ภายในรถคันหรูก็ไม่ได้ช่วยให้สองร่างเย็นลง ปาร์คชานยอลปรับเบาะขึ้นนั่งอีกครั้งแม้ร่างกายจะยังเชื่อมกันอยู่ 

    ริมฝีปากบางของคนขี้ยั่วถูกบดขยี้อย่างเอาแต่ใจอีกครั้ง แต่โอเซฮุนก็ชั่งเอาใจเป็นอย่างดีด้วยการเอียงคอรับจูบแนบแน่นก่อนจะถูกผละออก

    "เก็บแรงไว้ทำที่คอนโดต่อนะ" 

    จะว่าปาร์คชานยอลเป็นคนจอมตะกละตะกลามก็คงไม่ผิด เพราะกิจกรรมเรื่องอย่างว่า ปาร์คชานยอลไม่เคยทำกับโอเซฮุนแค่ครั้งเดียว.

NC18} X me my playboy (chanhun exo) ตอนที่ 5

   นายแบบร่างบางอย่างโอเซฮุนลอยหวื๋อโดยฝีมือคนเป็นสามีหลังจากก้าวเข้ามาภายในคอนโดหรูเพียงไม่กี่ก้าวก่อนจะถูกวางลงบนโซฟาตัวยาว

    หลังจากถ่ายงานเสร็จและการมีเซ็กซ์กันเงียบๆภายในห้องแต่งตัวก็ยังไม่พอใจกับความต้องการของคนทั้งคู่เพราะเป็นเพียงแค่การผลัดกันเปลี่ยนชุดที่เปียกปอนกันไปมาแม้ทั้งคู่จะสู่สมกันไปครั้งหนึ่ง คนที่เป็นนายแบบก็ไม่อยากให้เสียชื่อหากมีคนมาพบเห็น เลยให้สัญญาว่ากลับคอนโดจะให้กกกอดเสียยกใหญ่

    แล้วโอเซฮุนก้ไม่ใช่คนผิดสัญญาเสียด้วยสิ


CUT
    

    ไม่เพียงแต่ปาร์คชานยอลจะอดกลั้นกับความเย้ายวนของร่างบางไม่ไหว โอเซฮุนก็คงเช่นเดียวกัน เพราะเรียวขาของคนเป็นภรรยากอดเอวสอบมาแนบชิดกับสะโพกมนยกขึ้นร่อนจนทำให้อวัยวะเสียดสีถูไถคนร่างสูงที่ยืนคร่อมประกบ 

    ปาร์คชานยอลไม่อาจหลุดสายตามองร่างบางตรงหน้าเผยอปากหลับตาพริ้มอยู่อย่างนั้นยิ่งทำให้ร่างสูงพอใจกับตอนที่หยอกล้ออีกคนด้วยการแกล้งกระแทกส่วนอ่อนไหวนั้นใส่แม้ว่าจะยังไม่ถูกปลดเปลืองเสื้อผ้าสักชิ้นเลยก็ตาม

    เสื้อเชิ้ตสีขาวบนเรือนร่างของโอเซฮุนดูไร้ความหมายเมื่อปาร์คชานยอลปลดกระดุมทีละเม็ด
   
    ไม่ทันให้ปลดเปลืองกระดุมอีกสองเม็ดล่าง สมาร์ทโฟนกลับสั่นเตือนเป็นสายเรียกเข้าจากใครสักคนที่ปาร์คชานยอลคิดว่าช่างขัดจังหวะเสียจริง 

   ในขณะที่ร่างสูงหยิบสมาร์ทโฟนออกจากกระเป๋า ภรรยาตัวแสบก็พลิกให้ร่างสูงอยู่ใต้อาณัติ โอเซฮุนตอนนี้คงต้องการปาร์คชานยอลเสียมากกว่าสิ่งอื่นใด

    เสื้อเชิ้ตของคนเป็นผู้บริหารบริษัทใหญ่ถูกปลดเปลืองออกจากร่างก่อนที่โอเซฮุนจะโน้มตัวเลียไปตามร่องกล้ามหน้าอกแล้วลงต่ำเรื่อยๆ

    สมาร์ทโฟนที่อยู่ในมือของร่างสูงสายดับไป ก่อนจะเรียกขึ้นมาอีกครั้ง คิ้วเรียวของคนที่กำลังจะถูกปรนเปรอขมวดตึงแต่ก็ทำได้เพียงรับสายของโดคยองซูเพียงเท่านั้น

    "อา.. คยองซูอา" แม้แต่ตอนที่รับโทรศัพท์ ปาร์คชานยอลยังไม่กล้าที่จะละสายตาจากร่างบางที่นั่งแทรกระหว่างขาของเขา โอเซฮุนทำโทษที่คนเป็นสามีรับสายศัตรูหัวใจด้วยการใช้ฟันกัดซิปแล้วรูดลงก่อนจะใช้ปลายลิ้นเลียดุ้นแข็นขื่นที่กำลังพองตัวภายใต้กางเกงในชั้นดี

    "พี่ไม่.. อึก ..พี่ไม่ว่าง" 

    โอเซฮุนแมวป่าจอมยั่วสวาทตอนนี้ดูดีเสียจนต้องพ่นคำโกหกลงสาย เพราะริมฝีปากกระจับนั่นคาบกางเกงในที่เหลือเป็นปราการชั้นสุดท้ายของปาร์คชานยอลลงจนเรือนร่างกลางกายผงาด

    เรียวลิ้นสะกิดส่วนยอดเป็นเชิงแกล้งคนร่างสูงที่ยังไม่ยอมปล่อยโทรศัพท์ในมือก่อนจะครอบครองทั้งโพรงปากแต่ได้เพียงครึ่งท่อนเท่านั้น

    "อ่าห์.."

จ๊วบ

    ร่างสูงหลุดครางเมื่อร่างบางดูดดุนแกนกายของตนจนเกิดเสียง และยิ่งทำปาร์คชานยอลสติแตกไปกว่านั้นคือเรียวลิ้นโลมเลียไปทั่วทั้งลำดุจกับว่าเป็นไอศกรีมรสโปรดปราน 

    "ไว้โทรกลับนะ" สายถูกตัดทิ้งและเจ้าของสมาร์ทโฟนไม่ลืมที่จะปิดเครื่องก่อนจะโยนลงบนพื้นพรมอย่างไม่ใยดี เมื่อเทียบกับเซฮุนตอนนี้ ต่อให้เขาต้องพังโทรศัพท์หรือซื้อเครื่องใหม่เป็นสิบๆเครื่อง ปาร์คชานยอลก็ยอม

    โอเซฮุนถูกฉุดขึ้นคร่อมตักอีกคน ปาร์คชานยอลหมดความอดทนกับแมวจอมยั่ว กางเกงที่ร่างบางสวมใส่ดูเกะกะเสียจนชานยอลต้องดึงลงให้พ้นเรียวขาไปพร้อมกับกางเกงชั้นใน

    สะโพกมนกลมกลึงทั้งสองข้างถูกร่างสูงบีบขยำก่อนร่างบางด้านบนจะถูกเร่งเร้าด้วยการใช้ส่วนอ่อนไหวถูไถไปกับร่องรัก

    "อื้ม.. อ่าห์" โอเซฮุนหลับตาพริ้มพร้อมกับครางด้วยความพอใจ แต่ไม่วายที่จะสนองด้วยการร่อนสะโพกมนเสียดสีกับแกนกายแข็งขื่นตอบ

    ปาร์คชานยอลปรือตามองร่างบางที่ดูต้องการเขามากเสียจนร่างสูงอดที่จะสอดแทรกส่วนหัวแกนกายเข้าช่องทางรักค้างไว้ก่อนจะถอนออกเป็นการแกล้งไม่ได้

    ชานยอลหัวเราะหึเมื่อเซฮุนซบลงกับลาดไหล่ก่อนจะทุบหัวไหล่คนขี้แกล้ง ทำไมปาร์คชานยอลจะไม่รู้ว่าเซฮุนอยากมากแค่ไหน แต่ในตอนที่เซฮุนกำลังจมดิ่งกับเรื่องอย่างว่ามันร้อนแรงและน่ารัก ปาร์คชานยอลก็อยากแกล้งคนจอมยิ่งให้ร้องขอความช่วยเหลือจากร่างสูงเสียบาง

    "ไหน ตัวแสบ.. ลองขอพี่ดีๆซิ" ปาร์คชานยอลกระซิบความต้องการของตนเอง คนจอมหยิ่งกัดปากฉับก่อนจะส่ายหน้า 

    "งั้นพี่ไป.." ปาร์คชานยอลทำท่าว่าจะลุกขึ้นแต่คนที่นั่งอยู่บนตักกลับรั้งด้วยการใช้เรียวขากอดไว้แน่นก่อนจะช้อนตามอง

    "อย่าไปนะ พี่ชานยอล" เจ้าของชื่อที่โอเซฮุนเอื้อนเอ่ยแพ้ลูกอ้อนโดยสมบูรณ์แบบกับสรรพนามที่แทบจะไม่ได้ยินจากปากกับพวงแก้มแดงบ่งบอกว่าอีกคนพังทลายความหยิ่งผยองของตัวเองลง 

    เรือนร่างขาวผ่องใช้เข่ายืนกับโซฟา มือบางทั้งสองข้างทาบไว้กับหน้าท้องลอนกล้ามก่อนจะขยับไหวเอวร่อนบนตัก

    "นะ.."

    ถ้าปล่อยให้โอเซฮุนจอมยั่วนี่อ้อนเขาต่อไป ปาร์คชานยอลคงกลายเป็นคนตายด้านในเรื่องเซ็กซ์ 

    ทั้งๆที่อยากกระแทกร่างบางตรงหน้าให้เข็ด ปาร์คชานยอลกลับเลือกที่จะใช้นิ้วเบิกทางเพราะกลัวว่าจะเจ็บ แกนกายชูชันพองอย่างเต็มที่ยิ่งกว่าทุกครั้งที่เคยเป็นมาคงทำให้ร่างบางเจ็บถ้าหากเขาสอดใส่โดยไร้สารล่อลื่น

    "อื้อ.."

    ชานยอลมองใบหน้าของคนเป็นภรรยาที่ตอนนี้ดูดียิ่งกว่าปกติกัดปากหลับตาพริ้มในยามที่เขาสอดนิ้วทั้งสามก็หลุดเสียงครางเสียยกใหญ่

    "อยากแล้ว.." โอเซฮุนคงอยากจะทำให้ปาร์คชานยอลสติแตกจริงๆ เพราะใบหน้าที่ช้อนตามองกับเสียงกระเส่า ยิ่งทำให่ปาร์คชานยอลอยากกระแทกเสียให้หนัก "อยากให้สอดใส่แล้ว"

    ไม่รอให้โอเซฮุนอ้อนไปมากกว่านี้ เรือนร่างยกส่งแกนกายกระแทกเข้าช่องทางรักสุดลำจนร่างบางหวีดลั่น

    จะว่าปาร์คชานยอลเป็นคนเห็นแก่ตัวก็ได้ ที่เอาแต่กระแทกอย่างรุนแรงจนร่างบนตักโยกย้ายไปตามแรงโดยไม่สนใจเสียงครางระงมบ่งบอกถึงความเจ็บเลยสักนิด 

    ปาร์คชานยอลความอดทนต่ำ..

    และอดทนกับความยั่วยวนของโอเซฮุนมามากพอแล้ว
    
    "อ่าห์.. ซี๊ดดด" ปาร์คชานยอลซูดปากครางอย่างพึงพอใจกับแรงรัดที่อีกคนมอบให้ ร่างสูงก็ยิ่งดุนดันให้ลึกขึ้นเท่านั้น 

    โอเซฮุนอ่อนปวกเปียกจนต้องยกมือโอบรอบคอเพื่อนเป็นฐานความมั่นคง แต่ด้วยความหยิ่งผยองหรือเพราะอารมณ์ที่ยากต่อการควบคุมทำเอาเจ้าของร่างร่อนเอวไปมาสวนแรงกระแทกดุดันของเสือป่าที่นั่งอยู่ด้านล่าง

    มือหนาเลื่อนมาบีบกระชับรอบเอวบางลอนกล้ามอ่อนๆ ปาร์คชานยอลมองภาพที่โอเซฮุนอ้าเรียวขากว้าง ยกลำตัวขึ้นลงกระแทกความเป็นชายของตนไม่หยุด กระดุมสองเม็ดสุดท้ายบนเสื้อเชิ้ตสีขาวที่ไม่ได้ถูกถอดออกทำให้เผยเรือนร่างครึ่งซีก กับยอดอกสีชมพูเด่นชูชันตกหน้าทำคนร่างสูงอดใจไม่ไหวที่จะตวัดลิ้นเลียจนเปียกชื้นก่อนจะใช้ฟันคมงับเข้าทำเอาโอเซฮุนสะดุ้ง เผลอรัดร่างที่เชื่อมกันเสียเต็มแรง 

    "อ่อออห์... เซฮุนนา" ปาร์คชานยอลคงพอใจไม่หยอกจนต้องเร่งจังหวะ โอเซฮุนเงยหน้าครางในตอนที่แกนกายคับพองกระแทกจุดกระสันไม่หยุด

    ท่อนแขนแกร่งโอบเอวบางของคนบนตักจนแนบชิดพอที่จุดอ่อนไหวและเรือนร่างเสียดสีกันไปมา ปาร์คชานยอลปลุกเร้าโอเซฮุนด้วยการหอบครางเสียงกระเส่าปนกับชื่ออีกคนไม่หยุด 

    น้ำขุ่นขาวภายในร่างพวยพุ่งและส่งผ่านแกนกายเข้าสู่ร่างบางเต็มๆจนล้นทะลักออก เช่นเดี๋ยวกับโอเซฮุนที่ปลดปล่อยความต้องการเต็มหน้าท้องอีกคน 

    เรียวนิ้วของคนบนตักป้ายกับน้ำรักบนกายร่างสูงก่อนจะยกขึ้นชิม ชานยอลทนมองภาพยั่วยวนนั้นไม่ได้จนต้องดึงนิ้วอีกคนมาอมแล้วชักเข้าออกช้าๆ เรือนร่างของโอเซฮุนชื้นเหงื่อไม่ต่างกับปาร์คชานยอล เรียวลิ้นไล่เลียจากก้านนิ้วไปจนถึงกระดูกไหปลาร้าที่เป็นร่องอย่างชัดเจน

   "ไม่พอ.." ปาร์คชานยอลเอ่ยตามความรู้สึกที่ยังต้องการไม่หมดไปก่อนจะเริ่มเลียลำคอระหงอีกครั้ง 

   โอเซฮุนคิดว่าไม่ต้องตอบ แต่การกระทำสามารถบอกได้เป็นอย่างดีว่า โอเซฮุนคนนี้ 

   'ไม่พอ' เช่นกันกับคนเป็นสามี

   ไม่ปล่อยให้โอเซฮุนครางอื้ออึงมากนัก ปาร์คชานยอลอุ้มร่างบางเข้าห้องในขณะที่ร่างทั้งสองยังเชื่อมกันอย่างแนบชิดก่อนจะวางลงกับเตียงหลังกว้างและต่างคนต่างก็เร่งเร้าด้วยความต้องการของการและกันไม่หยุด

    ถ้าถามว่าเมื่อไหร่ 'ความต้องการ' ของคนทั้งสองจะหมดไป คำตอบก็คงมีเพียงคำตอบเดียว คือ

    'ไม่มีวันหมด'